Badstof

Badstof (ook: frotté) is een katoenen weefsel, waarbij draden tot lussen zijn geweven. Dit soort weefsel kan (mits van katoen) veel vocht opnemen, zodat het uitermate geschikt is om hiervan handdoeken, washandjes en badjassen te maken. Er wordt ook strandkleding gemaakt van badstof. Het verhaal gaat, dat badstof toevallig zou zijn ontwikkeld vanwege een productiefout in een weverij.

Deken

Een deken is meestal een rechthoekig kleed dat bestaat uit isolerend materiaal, dat ergens overheen gelegd kan worden om thermisch te isoleren. De meest duidelijke toepassing is een wollen of synthetische deken, die over een bed wordt gelegd. Hierbij wordt de lichaamswarmte vastgehouden. Een deken kan makkelijk een haard van micro-organismen vormen en oorzaak zijn van allergische reacties. Daarom worden ook anti-allergische dekens vervaardigd. Voor gebruik op bed is de deken grotendeels in onbruik geraakt en vervangen door het dekbed. Een gewone deken voelt eerst koud aan, omdat de lichaamswarmte de binnenzijde van de deken eerst moet opwarmen. Een elektrische deken zorgt ervoor dat de deken reeds warm aanvoelt van bij het eerste contact met het lichaam. Molton onderdekens worden op het matras gelegd om (transpiratie) vocht op te nemen. Een branddeken is uit brandwerende stof vervaardigd en dient om een beginnend vuur te doven: het vuur zal doven bij gebrek aan zuurstof. Bij industriële toepassingen wordt soms ook een deken gebruikt, bijvoorbeeld om een procesvat warm te houden.

Keukenhanddoek

De keukenhanddoek is meestal relatief klein en vierkant (circa 50 x 50 cm), bedoeld om met name de handen af te drogen. Een (bad)handdoek is groter en heeft meestal een rechthoekige vorm van minimaal 50 x 90 cm. Ook de stof van een keukenhanddoek en een badhanddoek kan verschillen.

Lichaamswarmte

Voor de mens ligt de normale lichaamstemperatuur tussen de 35,8° en 38° Celsius . Er bestaat een zekere dagelijkse variatie; 's nachts om ca 3 uur is de temperatuur het laagst, 's avonds om ca. 18 uur het hoogst; daarnaast kan bij grote lichamelijke inspanning de temperatuur tot boven de 38,5°C oplopen zonder dat dit abnormaal kan worden genoemd.

Nylon

Nylon is de generieke naam van een groep synthetische polymeren, waarvan de chemische naam polyamides is. De belangrijkste nylonsoort werd op 20 september 1938[1] gepatenteerd door Wallace Carothers van het chemische bedrijf DuPont en wordt sinds 1938 verkocht. Nylon kent vele toepassingen; van panty tot kunstgewricht en van muurplug tot klimtouw; nylon was de eerste commercieel succesvolle polymeer en is heden ten dage niet meer weg te denken in onze maatschappij.

Plaid

Een deken is meestal een rechthoekig kleed dat bestaat uit isolerend materiaal, dat ergens overheen gelegd kan worden om thermisch te isoleren. De meest duidelijke toepassing is een wollen of synthetische deken, die over een bed wordt gelegd. Hierbij wordt de lichaamswarmte vastgehouden. Een deken kan makkelijk een haard van micro-organismen vormen en oorzaak zijn van allergische reacties. Daarom worden ook anti-allergische dekens vervaardigd. Voor gebruik op bed is de deken grotendeels in onbruik geraakt en vervangen door het dekbed. Een gewone deken voelt eerst koud aan, omdat de lichaamswarmte de binnenzijde van de deken eerst moet opwarmen. Een elektrische deken zorgt ervoor dat de deken reeds warm aanvoelt van bij het eerste contact met het lichaam. Molton onderdekens worden op het matras gelegd om (transpiratie) vocht op te nemen. Een branddeken is uit brandwerende stof vervaardigd en dient om een beginnend vuur te doven: het vuur zal doven bij gebrek aan zuurstof. Bij industriële toepassingen wordt soms ook een deken gebruikt, bijvoorbeeld om een procesvat warm te houden.

Strandlaken

Een handdoek is een doek (meestal gemaakt van badstof) om het lichaam, of delen daarvan (handen), na het wassen mee af te drogen. Het woord heeft een brede, algemene betekenis gekregen: niemand zal nog denken dat een handdoek uitsluitend bedoeld is om alleen de handen mee af te drogen.

Wol

Wol bestaat uit zachte, dunne haren van de vacht van sommige dieren. Mensen gebruiken wol (meestal afkomstig van schapen) voor kleding, dekens en dergelijke. Wol onderscheidt zich van haar doordat het schubben heeft, waardoor er zaden en takjes in blijven hangen. Hierdoor wordt de huid van het schaap beschermd tegen beschadigingen. Een schaap kan dan ook zonder schade door doornige begroeiing lopen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een koe. Verder is wol gekroesd. Het heeft tot 20 bochten per 2,5 centimeter. Hierdoor wordt de lucht goed vastgehouden, waardoor wol een goede warmte-isolator is. Beide eigenschappen, de schubben en de kroes, maken dat wol ook makkelijk gesponnen kan worden. De vezels haken namelijk makkelijk in elkaar en blijven daarna aan elkaar vastzitten.

Wol in de taal

'Veel geblaat en weinig wol', of 'Veel geschreeuw maar weinig wol', of 'Veel gescheer en weinig wol'. Dit betekent allemaal dat er meer rumoer is dan inhoud. Onder de wol kruipen - gaan slapen. Door de wol geverfd - veel ervaring hebben, in ongunstige zin: doortrapt zijn. Veel wol weinig truien - Meer rumoer dan inhoud. Wollige taal - Veel gebruik van weinig zeggende woorden.